Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Υποδείξεις σε βαθμό κακουργήματος!

Όταν ήμουν έγκυος άρχισε να συμβαίνει κάτι που δεν το είχα φανταστεί ότι θα συνέβαινε. Άρχισαν διάφοροι στον περίγυρό μου να μου κάνουν υποδείξεις σχετικά με την εγκυμοσύνη μου. Υποδείξεις για πολλά γύρω από τις ορμόνες, την κοιλιά, τις ραγάδες, τα ρούχα... Κυρίως δεχόμουν υποδείξεις για την "συμπεριφορά" του μωρού (κινείται, στριφογυρίζει, κλωτσάει κλπ).  Και σε κάποιες στιγμές δεχόμουν σχόλια που ήταν ακόμα και προσβλητικά και στόχο είχαν να αμφισβητήσουν  την... "εμπειρία" μου σε θέματα εγκυμοσύνης! Το εντυπωσιακό όμως είναι ότι οι περισσότερες υποδείξεις  προέρχονταν από γυναίκες που δεν έζησαν ποτέ εγκυμοσύνη και δεν έχουν παιδιά.

Όλα τα παραπάνω ήταν προθέρμανση σε σχέση με αυτό που ακολούθησε όταν γέννησα. Υποδείξεις και σχόλια σε βαθμό κακουργήματος! Σχόλια σχετικά με τον θηλασμό, την διατροφή, τις πάνες, τα μωρομάντηλα, τις κρέμες, τα μπιμπερό, τις πιπίλες, το λίκνο, την κούνια, το μπάνιο, την αγκαλιά κλπ κλπ... Ατελείωτη η λίστα. Άποψη επί παντός επιστητού για όλα τα θέματα που αφορούν στην ανατροφή ενός μωρού. Πολλά από αυτά τα σχόλια ήταν τόσο κακεντρεχή που δεν άντεχα να αντικρίζω πια τα άτομα από τα οποία προέρχονταν. Αυτό που με ενοχλούσε κυρίως είναι ότι άκουγα κουβέντες που αμφισβητούσαν ευθέως και με κακό ύφος την ικανότητά μου ως μητέρα, από άτομα που τα είχα σε πολύ κοντινή θέση στην καρδιά μου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ατάκα : "Πριν βγάλεις βόλτα το παιδί το τάισες, ή είναι νηστικό?" από άτομο που δεν είχε κανένα θάρρος και κυρίως κανένα  λόγο να μου πει τέτοιο πράγμα. 
Και πάλι το υπέρ-εντυπωσιακό της υπόθεσης ήταν ότι τα περισσότερα τέτοια σχόλια προέρχονταν από άτομα χωρίς παιδιά (συμπεριλαμβανομένης και της παραπάνω ατάκας).

Τώρα, 9+18 μήνες μετά, αυτά τα έκοψα. Γιατί η αλήθεια είναι ότι τα επέτρεπα και γι' αυτό συνέβαιναν. Ήμουν και χαμένη στη μητρότητα στις αρχές και δεν πολύ-καταλάβαινα, οπότε δεν είχα χρόνο να αντιδράσω. Τώρα πια που μπήκαν τα πράγματα στη σειρά τους με το μωρό, κατάλαβα ποιοι είναι "φίλοι" και ποιοι "εχθροί". Και τους έβαλα όλους στη σωστή τους θέση στο μυαλό μου.
Δεν θα επιτρέψω ξανά σε κανέναν να μου κάνει υποδείξεις για την ανατροφή του παιδιού μου. Ειδικά αν πρόκειται για κακεντρέχειες. Και κυρίως σε αυτούς που δεν έχουν καμιά σχέση με το αντικείμενο. Αλλά και σε αυτούς που έχουν. Οι μεν γιατί δεν έχουν κανένα λόγο να μιλούν για κάτι που δεν γνωρίζουν, οι δε γιατί κάθε παιδί είναι τελείως διαφορετικό και ότι είναι καλό για έναν δεν είναι απαραίτητα καλό για όλους.

1 σχόλιο:

Joan είπε...

Και τελικά νομίζω είχε αποτέλεσμα!